แคว้นวอลลูน (Wallonia)
ในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรม แคว้นวอลลูนนั้นเป็นเพียงอันดับสองรองจากสหราชอาณาจักรในด้านอุตสาหกรรมหนัก โดยเฉพาะการถลุงเหล็กและถ่านหิน ซึ่งนำมาซึ่งความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจของแคว้น ตั้งแต่สมัยคริสต์ศตวรรษที่ 19 จนถึงช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 แคว้นวอลลูนถือเป็นส่วนครึ่งหนึ่งที่ร่ำรวยที่สุดของเบลเยียม แต่ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ทำให้ความสำคัญของอุตสาหกรรมหนักลดลงอย่างมาก ทำให้แคว้นเฟลมิชก้าวหน้าขึ้นกว่าแคว้นวอลลูนในด้านเศรษฐกิจ ในปัจจุบันแคว้นวอลลูนนั้นมีปัญหาด้านอัตราการว่างงานค่อนข้างสูง และยังมีผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัวประชากร (GDP per Capita) ต่ำกว่าแคว้นเฟลมิชอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากปัญหาความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจและภาษาของทั้งสองภูมิภาคหลักของเบลเยียมนั้นได้นำพามาซึ่งปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองในระดับประเทศในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา
เมืองหลวงของแคว้นวอลลูนตั้งอยู่ที่นามูร์ แต่เขตเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือลีแยฌ ส่วนเขตเทศบาลเดียวที่มีประชากรมากที่สุดคือ ชาร์เลอรัว เมืองใหญ่ต่าง ๆ ในแคว้นวอลลูนตั้งอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำซ็องบร์และแม่น้ำเมิซ อันประกอบด้วยจำนวนประชากรทั้งหมดกว่าสองในสามของแคว้น อันเป็นเขตอุตสาหกรรมในอดีตของเบลเยียม ด้านทิศเหนือนั้นเป็นที่ราบลุ่มภาคกลางของเบลเยียมอันมีความอุดมสมบูรณ์และเหมาะสมต่อการทำเกษตรกรรมเช่นเดียวกับแคว้นเฟลมิช ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้นั้นเป็นภูมิภาคอาร์แดนซึ่งประกอบด้วยภูเขาสลับอย่างหนาแน่น พรมแดนของแคว้นวอลลูนทางด้านเหนือติดต่อกับแคว้นเฟลมิชและประเทศเนเธอร์แลนด์ ด้านใต้และตะวันตกติดต่อกับประเทศฝรั่งเศส ส่วนด้านตะวันออกติดต่อกับประเทศเยอรมนีและประเทศลักเซมเบิร์ก
แคว้นวอลลูนนั้นแบ่งการปกครองออกเป็นห้าจังหวัด (province) ได้แก่ วอลลูนบราบันต์, แอโน, ลีแยฌ, ลักเซมเบิร์ก และนามูร์ ตามหมายเลขหนึ่งถึงห้าที่อยู่ในรูปภาพมุมบนขวา โดยแบ่งย่อยการปกครองลงไปเป็นเขต (arrondissement) จำนวน 20 เขต อันประกอบด้วยเทศบาลทั้งหมดถึง 262 แห่ง
เมืองสำคัญที่มีจำนวนประชากรหนาแน่นในแคว้นวอลลูนได้แก่
* ชาร์เลอรัว (204,146 คน)
* ลีแยฌ (195,790 คน)
* นามูร์ (110,428 คน)
* มงส์ (92,529 คน)
* ลาลูเวียร์ (78,414 คน)